ارزیابی عملکرد مالی: وضعیت مالی یک شرکت در یک زمان مشخص را می‌توان با استفاده از صورت‌های مالی استاندارد مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت جریان وجوه نقد ارزیابی کرد. این صورت‌های مالی را می‌توان با بهره‌گیری از معیارهای کمی مانند نسبت‌های مالی تحلیل کرد. این نسبت‌ها ممکن است بر اساس معیارهایی همچون فروش، سود، یا بازده سرمایه‌گذاری (ROI) و دیگر شاخص‌های مالی باشند.
پیش بینی های مالی و بودجه بندی: پیش‌بینی مالی به منظور برآورد نیازهای مالی آینده یک شرکت به کار می‌رود. بر اساس این پیش‌بینی‌ها، باید فرآیند بودجه‌بندی صورت گیرد. این بودجه‌ها امکان تخصیص منابع مناسب به فعالیت‌های مختلف را فراهم می‌کنند. همچنین، بودجه‌ها و هزینه‌ها به میزان فروش و درآمد آتی سازمان وابسته هستند. پیش‌بینی‌های دقیق با استفاده از تکنیک‌های علمی می‌توانند مبنای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک قرار گیرند.
پیش بینی های مالی و بودجه بندی: پیش‌بینی مالی به منظور برآورد نیازهای مالی آینده یک شرکت به کار می‌رود. بر اساس این پیش‌بینی‌ها، باید فرآیند بودجه‌بندی صورت گیرد. این بودجه‌ها امکان تخصیص منابع مناسب به فعالیت‌های مختلف را فراهم می‌کنند. همچنین، بودجه‌ها و هزینه‌ها به میزان فروش و درآمد آتی سازمان وابسته هستند. پیش‌بینی‌های دقیق با استفاده از تکنیک‌های علمی می‌توانند مبنای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک قرار گیرند.
برنامه ریزی ساختار سرمایه: تصمیم‌گیری درباره ساختار سرمایه نیازمند ترکیبی متعادل از بدهی و سهام است. برنامه‌ریزی ساختار سرمایه با استفاده از نسبت بدهی به سهام اندازه‌گیری می‌شود و می‌تواند ترکیب بهینه‌ای از بدهی و سرمایه سهام ایجاد کند تا ریسک‌های مرتبط با استقراض بیش از حد را به حداقل برساند. یک ساختار سرمایه مناسب می‌تواند به ثبات مالی شرکت کمک کند.
