توزیع سود نقدی سهام یکی از مهم‌ترین فرآیندها در مدیریت مالی شرکت‌ها است که باید با دقت و در زمان مناسب انجام شود. برای درک بهتر این موضوع، سه مرحله کلیدی را باید در نظر داشته باشیم: پیشنهاد سود، تصویب سود، و پرداخت سود.
۱. تاریخ پیشنهاد سود نقدی سهام:
این تاریخ زمانی است که هیات مدیره شرکت پیشنهاد توزیع سود را به مجمع عمومی ارائه می‌دهد. در این مرحله، هیات مدیره میزان سودی را که قصد دارد به سهام‌داران پرداخت کند، مشخص می‌کند و پیشنهاد می‌دهد.
۲. تاریخ تصویب سود نقدی سهام:
تاریخ تصویب سود، زمانی است که مجمع عمومی عادی سهام‌داران این پیشنهاد را تأیید می‌کند. این تاریخ مهم است زیرا به‌عنوان نقطه عطفی برای شناسایی سهام‌داران مشمول سود سهام در نظر گرفته می‌شود. یعنی سهام‌دارانی که در تاریخ مجمع عمومی سهام‌دار شرکت محسوب می‌شوند، واجد شرایط دریافت سود سهام خواهند بود، حتی اگر پس از این تاریخ، سهام خود را به فروش برسانند.
۳. تاریخ پرداخت سود نقدی سهام:
تاریخ پرداخت سود زمانی است که شرکت واقعاً سود نقدی را به حساب‌های سهام‌داران واریز می‌کند. این تاریخ معمولاً پس از تصویب سود در مجمع عمومی و پس از طی مراحل اداری و مالی تعیین می‌شود.
نتیجه گیری:
بر طبق بند ۱۰ استاندارد حسابداری شماره ٥ ،ایران رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه، واحد تجاری نباید سود سهام مصوب بعد از تاریخ ترازنامه یا سود سهام پیشنهادی را به عنوان بدهی در تاریخ ترازنامه شناسایی کند.
این امر به عنوان رویداد غیر تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه است ، زیرا با توجه به استاندارد حسابداری شماره ٤ ذخایر بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی در تاریخ ترازنامه تعهد فعلی وجود ندارد.بنابراین، پیشنهاد هیأت مدیره در مورد تقسیم سود در یادداشتهای توضیحی صورتهای مالی افشا و ثبت های حسابداری، صرفاً در دو تاریخ تصویب و پرداخت سود سهام انجام می شود.
